اثر بخشی درمان میتنی بر پذیرش و تعهد بر روابط بین فردی در افراد بزرگسال مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)

هدف: هدف پژوهش حاضر اثر بخشی درمان میتنی بر پذیرش و تعهد بر روابط بین فردی در افراد بزرگسال مبتلا به اختلالبیش فعالی و نقص توجه (ADHD) بود. پژوهش حاضر از آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون بود و جامعه آماری پژوهش حاضرکلیه دانشجویان دانشگاه آزاد زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ بود که از میان ۸۰۰۰ نفر دانشجو ۳۰ نفر به روش نمونه گیریدر دسترس انتخاب شدند و در یگ گروه آزمایش و یگ گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش اکت را دریافتکردند و برای جمع آموری داده ها از پرسشنامه های مقیاس خود گزارشی اختلاف نقص توجه / بیش فعالی بزرگسالان (ASRS)، برایو روابط بین فردی آزمون مهارتهای بین فردی استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی همچون فراوانی،میانگین، انحراف معیار و درصد و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و برایمقایسه ای اثر بخشی درمآن ها از آزمون پیش آزمون -پس آزمون استفاده گردید و داده ها در SPSS ۲۵ تحلیل شدند. تحلیل داده هانشان داد که هر اکت بر تکانشگری، نقص توجه، روابط بین فردی موثر بودند (۰.۰۰۱ > P). این نتایج حاکی از آن است که درمانمبتنی بر پذیرش و تعهد تنظیم هیجان و کاهش نشانه های اشخاص مبتلا به ADHD موثر بود. اکت بر کاهش تکانشگری و تنظیمهیجان تاثیر مطلوبی دارد، زیرا با افزایش قدرت روابط اجتماعی مطلوب، و تجربیات مثبت باعث تغیر نگرش به زندگی می شود اکتبا ایجاد انعطاف پذیری شناختی، ذهن آگاهی و پذیرش بدون قضاوت و تمرگز بر لحظه حال باعث افزایش پذیرش خود و نگرشسالم تر می گردد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اکت ، روابط بین فردی ADHD ، اختلال بیش فعالی و نقص توجه