آموزش وپرورش و سرمایه انسانی

آموزش، به ویژه آموزش وپرورش نقش معناداری در توسعه کشورها دارد و تربیت سرمایه انسانی متخصص و تحقیق و توسعه را میتوان به عنوان رسالتهای اصلی آموزش وپرورش در ارتباط با رشد و توسعه اقتصادی کشورها به شمارآورد؛ بنابراین، هدف از این مقاله، بررسی رابطه آموزش وپرورش با سرمایه انسانی بود. روش پژوهش از نوع مروری – کتابخانهای بود. جامعه پژوهش اسناد، مقالات و مطالعات مرتبط با موضوع آموزش وپرورش و سرمایه انسانی بود. اسناد پایگاه های فارسی مگیران، ایرانداک، علم نت، پرتال جامع علوم انسانی در بازه زمانی ۱۵ سال اخیر، بررسی شدند. از مجموع مطالعات مرتبط با موضوع پژوهش، با روش نمونه گیری هدفمند، ۳۰ مقاله انتخاب و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد آموزش وپرورش گذرگاه نیل به دانایی ملی به شمارمیآید و جامعهای به هدف خود، تعلیم و تربیت رکن اصلی توسعه و نظام آموزشی دستمییابد که از طریق توسعه انسانی مسیر خود را هموار کند. آموزش وپرورش رسمی و غیر رسمی علاوه بر این که از طریق اثرگذاری مستقیم یا غیر مستقیم بر سطح درآمد، کاهش فقر، تغییر نگرش افراد، ایجاد برابری و ... نقش مثبتی در ابعاد اصلی توسعه یعنی «رشد اقتصادی»، «توسعه انسانی» و «حفظ زیست محیط» دارد؛ می تواند از منظر پرورش رشد ذهنی، توانمندی، تفکر خلاق عقلایی، توانایی اختراع اکتشاف، وضع قانون در دانش آموزان به عنوان کلید توسعه عمل کرده و همچنین قابلیتهای لازم را برای سازگاری و انعطاف در برابر رویکردهای جدید و درگیرشدن با تغییرات تکنولوژیکی اجتماعی و فرهنگی را فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش وپرورش ، سرمایه انسانی ، مروری.