مقایسه روشهای الکتروشیمیایی پایش خوردگی آرماتور در ایران

آسیب دیدگی بتن در اثر خوردگی فولاد مدفون در بتن آرمه یکی از رایج ترین انواع خرابی های بتن است . از آنجا که بسیاری از سازههای دریایی ، نیروگاهها و ...، بتنی است ، لذا مساله بررسی خوردگی فولاد در بتن بسیار حائز اهمیت است .این پدیده معمولا همراه با انبساط، ترک خوردگی و نهایتا بیرون پریدگی پوشش بتن روی میلگردها همراه است . به علاوه آسیب دیدگی سازهای ناشی از کاهش چسبندگی بین فولاد و بتن و کاهش سطح مقطع میلگردها نیز محتمل است . مهندسین برای ارزیابی شرایط سازهای در بازه زمانی نگهداری یا تعمیر در جستجوی تکنیک های نوین هستند. در این تحقیق ضمن ساخت نمونه های بتنی یکسان، نسبت به ایجاد شرایط خوردگی تسریع شده و بررسی انواع روشهای پایش خوردگی آرماتورها در سازههای بتن مسلح شامل آزمونهای نیم سلول، امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون که در کشور رایج است ، از نظر میزان دقت و عملکرد، صرفه اقتصادی ، زمان مورد نیاز جهت انجام پایش (سرعت روش پایش )، مخرب یا غیرمخرب بودن روش پایش ، سهولت روش پایش و تعیین سرعت خوردگی مورد اقدام شد. بررسی روشهای پایش خوردگی مورد استفاده در این پژوهش نشان داد با توجه به روش انتخابی می توان اطلاعات مختلفی را از وضعیت خوردگی آرماتورها بدست آورد. روش پتانسیل نیم سلول تنها احتمال رخداد خوردگی در آرماتور را در دامنه گستردهای بیان می کند در حالی که روش امپدانس الکتروشیمیایی با استفاده از مدار معادلهای الکتریکی توانایی بررسی مکانیزمهای خوردگی را بیان می کند. از سوی دیگر روش های امپدانس الکتروشیمیایی و اندازه گیری پتانسیل نیم سلول اطلاعاتی در خصوص سرعت واکنش های شیمیایی ارائه نمی دهند در حالی که در روش پلاریزاسیون اطلاعات کمی واکنش های خوردگی قابل اندازهگیری می باشد. لذا به طور کلی می توان بیان نمود که انتخاب روش مناسب پایش خوردگی آرماتورهای بتنی مستلزم شناسایی پارامترهای مورد نیاز جهت بررسی و همچنین شرایط محیطی سازه مورد بررسی می باشد.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، بتن مسلح ، آرماتور ، پایش خوردگی ، الکتروشیمی