نقش آموزش وپرورش دربهره وری اقتصادی کشور

بیگمان رشد اقتصادی هرجامعه ای در گرو بهره وری وبهره مندی از منابع انسانی اثرگذاردر حیطه ی تربیت نسل نوجوان وجوانکشوراست، به طوری که معیار ارزیابی عملکرد نظام ها با نسبتی از مطلوبیت های حاصله یا ستانده ها در برابر آنچه که برای بدستآوردن آن صرف می شود یا داده هاست. این مفهوم در قرن حاضر برای ارزیابی عوامل تولید (کار، سرمایه، مواد و انرژی) در اقتصاد بهکار گرفته شده و در دهه های اخیر حرکت برای ارتقاء آن با جنبش بهره وری در کشورهای مختلف مطرح و فعالیت های گسترده ای بهوسیله سازمان های بهره وری ملی و منطقه ای انجام شده است. مفهوم بهره وری برای حصول به نتیجه ای بهتر درگذران زندگی، ایجادآسایش در مقابل استفاده از کار و نیروی فکر و ابزار، قدمتی به اندازه حیات انسان هوشمند برکره خاک دارد. به سخن دیگر هرتصمیم مبتنی برعقل و شعور که منجر به فعالیت اقتصادی یا تلاشی شود، بهره وری را به عنوان مفهومی جهت کسب نتیجه بهتر درنظر دارد و ارتقاء آن، یعنی بهتر زیستن کیفیت بالاتر زندگی ، دقیقا به همین دلیل امروزه تمام کشورهای جهان در پی به دستآوردن پیشرفت هایی در زمینه بهره وری در سیستم متمرکزآموزشی هستند ، بدین معنی که بتوانند با مصرف منابع کمتر ، به تولیدملی بیشتری برسند .باتوجه به اینکه آموزش و پرورش یکی از متغیرهایی است که شاید بیش از هر عامل دیگری نرخ بهره وری راتحت تاثیر قرار می دهد ، روشن ساختن نقشی است که آموزش و پرورش در پیشرفت بهره وری در بلند مدت به عهده داردبسیارمهم وحیاتی است.امروزه بهبود کیفیت در زمینه هایی تولیدی یک ضرورت محسوب می شود .درقلمرو آموزش وپرورش به دلایلینظیر کاهش روز افزون بودجه ها ، پائین بودن سطح دانش ومهارت دانش آموختگان وپافشاری مردم ودولتها برای بازسازی یا بهسازینظام های آموزشی توجه به کیفیت بسیارحائز اهمیت است .

کلیدواژه ها:

بهره وری اقتصادی ، آموزش وپرورش ، بهره وری ، تولید ، مهارتورم