ارزیابی پوسچر بدنی جوشکاران به شیوه ارزیابی پوسچر OWAS

مقدمه: در حال حاضر بیماریهای اسکلتی عضلانی جزء شایعترین بیماریهای شغلی و یکی از علل شایع غیبت از کار محسوب می شوند که خود می تواند سبب کاهش بهره وری شود. طبق گزارش ستاد معاونت درمان سازمان تامین اجتماعی در سالهای 1370 تا 1373 بیماریهای اسکلتی-عضلانی علت 14/4% از کار افتادگی های کلی در کشور بوده است. بنابراین با توجه به این آمار و ارقام در این مطالعه سعی شده است که اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به شغل جوشکاری از طریق ارزیابی پوسچر به روش OWAS مورد ارزیابی قرار گیرد. روش بررسی: برای اینکه معلوم گردد این شغل نیاز به ارزیابی ارگونومیکی دارد یا خیر ابتدا با استفاده از پرسشنامه نوردیک بررسی مقدماتی صورت گرفته و سپس از شغل مربوطه به مدت 40 دقیقه در فاصله زمانی 30 ثانیه ای عکس برداری شد. در نهایت بر اساس روش OWAS عکس های مربوط به هر پوسچر مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان میدهد کمر و بازوها بیشترین اقدامات اصلاحی را در سطح 2 به خود اختصاص داده اند در حالی که برای پاها این مقدار مربوط به سطح اقدامات اصلاحی 1 می باشد. در ارزیابی پوسچرهای ترکیبی بالاتری عدد به سطح اقدامات اصلاحی 1 اختصاص داده شد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از پرسشنامه نوردیک نشان میدهد بیشترین ناراحتی افراد به ترتیب در ناحیه کمر (52%)، زانو (48%) و پشت (38%) می باشد که نتایج حاصل از روش OWAS این یافته ها را تائید می کند، بنابراین می توان روش OWAS را روشی مناسب برای ارزیابی پوسچر این حرفه در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

پرسشنامه نوردیک ، اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با کار OWAS