عقل و بنای عقلا درحقوق

ازمهمترین و بنیادی ترین مباحث مطرح درحقوق همه کشورها منابع حقوقی است تا جایی که تفاوت درپاسخ به این مساله منجر به ظهور نظامهای حقوقی بزرگی مانند نظام حقوقی رومی ژرمنی وکامن لایی شده است دراین مقاله سعی شده تا با بررسی دو منبع مهم حقوق یعنی عقل و بنای عقلا ابتدا به تعریف جامعی ازهریک ازاین دو منبع دست یافته و پس ازبررسی تفاوت آنها به جایگاه هریک درنظام های حقوقی مختلف ازجمله حقوق اسلام و ایران بپردازیم روش مورد استفاده کتابخانه ای و بررسی کتب و مقالات موجود فارسی و انگلیسی دراین زمینه میباشد باید توجه داشت اگرچه که عرف بنای عقلا ازقدیمی ترین منابع حقوقی است اما اصلی ترین منبع حقوق عقل می باشد و قاعده ملازمه بین حکم عقل و حکم شرع ازهمین واقعیت نشات گرفته است جایگاه هریک ازا ین دو عامل درهرسیستم حقوقی متفاوت است درحقوق اسلامی عقل ازمنابع اصلی و بنای عقلا ازمنابع فرعی محسوب میشود درحالیکه درحقوق ایران عرف ازمنابع اصلی حقوق بوده و سخنی ازعقل به میان نیامده است.

کلیدواژه ها:

عقل ، بنای عقلا ، حقوق اسلام ، حقوق ایران