ارتباط بین ابعاد رضایت زناشویی و بهداشت روانی در مردان ورزشکار و مقایسه آن با افراد عادی

هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین رضایت زناشویی و مشکلات روئانشناختی در دو گروه مردان ورزشکار و غیر ورزشکار و نیز مقایسه ای این متغیرها بین دو گروه بود. روش شناسی: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و علی- مقایسه ای بود. دو گروه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی ها گروه اول را 172 شناگر مرد متأهل شرکت کننده در مسابقات شنای همگانی شهر تهران تشکیل می داد که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه افراد عادی نیز با توجه به آزمودنی های گروه ورزشکار عبارت بود از 193 مرد متأهل غیر ورزشکار که از لحاظ سن، درآمد، سطح تحصیلات، مدت ازدواج و تعداد فرزندان با گروه ورزشکار همتا بودند و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. کلیه افراد پرسشنامه رضایت زناشویی انریج( اعتبار 0/95) و پرسشنامه علائم روانیscl-90-R ( اعتبار 0/94) را پر کردند جهت تحلیل داده های پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی بیانگر ارتباط منفی و معنی داری بین رضایت زناشویی ومشکلات روانشناختی در هر دو گروه بود. همچنین نتایج آزمون t نشان داد که مشکلات روانشناختی در گروه افراد ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران به طور معناداری پایین تر است. بین دو گروه در فاکتور رضایت زناشویی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق که سطح سلامت روانی بالاتری را در ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران گزارش کرد و نیز نتایج آن با نتایج مطالعات محققینی مثل ناواکی(1997) همراستا می باشد، توصیه می شود که فعالیت های ورزشی به عنوان یک استراتژی و رویکرد مناسب و ارزان جهت افزایش سلامت روحی افراد جامعه مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، بهداشت روانی ، ورزشکاران