فضایل و رذایل اخلاق اجتماعی در قرآن و عترت

اسلام دینی اجتماعی است و حتی احکام فردی آن نیز در جهت اصلاح روابط اجتماعی و تقویت اهداف قرآنی استفاده می شود. به این دلیل ، هدف اسلام، تنها ساختن فرد «دین دار» نیست، بلکه هدف بزرگتر و مقدس تر اسلام « آماده ساختن» و بستر سازی برای «جامعه مدار» است که روابط اجتماعی و اخلاقی آنان بر اساس احکام دین بنا شده باشد. در این مقاله سعی شده است به جهت اهمیت این موضوع در قرآن و متون دینی و روایی، در چهار بخش جداگانه به این امر مهم پرداخته شود. که بعد از ذکر مقدمه، در دو بخش، تنها به قسمتهایی از فضایل اجتماعی مورد تأکید قرآن که مهمتر بوده است اشاره گردد، مانند، احسان، ایثار و انتقادپذیری، اعتدال و ... . و نیز رذایل اخلاق اجتماعی مانند اشاعه فحشا، بی غیرتی، تجسس و ... بپردازد. و از آنجا که امور اخلاقی مورد تأکید قرآن و عترت تنها در حکومت صالحان میتواند عینیت پیدا کند، در دو بخش جداگانه به این موضوع مهم در سیره نبوی در زمان حکومت آن دردانه هستی؛ و در سیره علوی در حکومت حضرت علی (ع) پرداخته شود

کلیدواژه ها:

اخلاق ، اخلاق اجتماعی ، فضایل اخلاق اجتماعی ، رذایل اخلاق اجتماعی سیره نبوی و علوی