مدیریت جامع منابع آب در نواحی خشک و کم آب ایران

در پهنه گسترده ای از نواحی خشک ایران تنها منبع تامین آب، ذخایر آب زیرزمینی است. باتوجه به محدودیت این منابع و رشدشتابان بخشهای اقتصادی و اجتماعی که افزایش تقاضا را بدنبال دارد، مدیریت منابع آب در این نواحی اهمیت ویژه ای مییابد.چنانچه بهره برداری مازاد ادامه یابد، نه تنها با کاهش کمی و کیفی ذخایر آب زیرزمینی روبرو خواهیم بود، بلکه امکان تامین آب مورد نیاز بخشهای اقتصادی و اجتماعی وجود نداشته و حیات این مناطق با بحران روبرو خواهد شد.تمرکز بخش اعظمی از فعالیتهای اقتصادی، صنعتی و جایگاه سیاسی اتی ، مساله دسترسی به منابع آب پایدار را جهت رشد وتوسعه فعالیتها در همه زمینه ها را بسیار حیاتی نموده است. از اینرو چنانچه تمهیدات موثری برای عدم توازن سفره بعمل نیاید، باتوجه به خشکسالیهای اخیر در آینده نه چندان دور بحران کم آبی آثار و پیامدهای سوئی بر فعالیتهای اقتصادی و اجتماعیخواهد گذاشت. هدف از ارائه این مقاله معرفی یک روش جهت مدیریت منابع آب در نواحی خشکی و نواحی همگون جغرافیایی آنمی باشد. برای رهایی از اثرات منفی کمبود آب باید رفتار اجزاء ارایه شده در این روش را با سیاستهای موثر اصلاحی بهینه نمود

کلیدواژه ها:

آبخیزداری ، آب های زیرزمینی ، خشکسالی ، مدیریت منابع آبی ، نواحی خشک