بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه انسانی بررشد اقتصادی درایران

دردهه های اخیر1960و70 محققین و سیاستگذاران اثرانباشت سرمایه فیزیکی را بیشترازعوامل دیگرتبیین کردند درحالیکه مطالعات ارو 1956 Arrow, نشان داد که با درنظر گرفتن سرمایه انسانی اموزش حین کارکیفیت نیروی کارارتقا می یابد و درنتیجه باعث افزایش کارایی نیروی کار میشود همچنین مطالعات مختلف نشان میدهد که سرمایه انسانی بعنوان یک متغیر اصلی باید وارد مدلهای رشد شود بدین منظور دراین مطالعه از مدل رشد درونزای لوکاس و الگوی داده ستانده برای بررسی نقش سرمایه انسانی بررشد اقتصادی ایران طی سالهای 1355-85 استفاده شده است شاخص مورد استفاده برای متغیرسرمایه انسانی نسبت تعدادشاغلان دارای تحصیلات دانشگاهی فوق دیپلم به بالا به کل شاغلان در7بخش کشاورزی ساختمان حمل و نقل و ارتباطات آب و برق و گاز و سایرخدمات درایران درنظر گرفته شده است دربررسی اثرمستقیم سرمایه انسانی بررشد اقتصادی ازتابع تولید با لحاظ سرمایه انسانی وروش اقتصاد سنجی پانل دیتا و جهت بررسی اثرغیرمستقیم ازالگوی داده ستانده استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، رشداقتصادی ، مدل رشد درونزای لوکاس ، الگوی داده ستانده