بررسی تاثیر ساختار هیئت مدیره بر عملکرد با توجه به نقش میانجی توانایی مدیریتدر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

داشتن هیئت مدیره کارآمد از شروط اساسی رشد و ایجاد ارزش در شرکتها است. به منظور حفظ و نگهداری اعضایهیئت مدیره توانمند و کاستن از مشکلات نمایندگی و همچنین ایجاد انگیزه لازم در مدیران تا در راستای منافعسهامداران عمل بکنند، نیاز به برقراری سیستم سنجش عملکرد مطلوب در شرکتها می باشد. از طرف دیگر ساختارهیئت مدیره در برقراری مکانیزم های مطلوب در رابطه با ساختار مالکیت و ویژگی های هیئت مدیره، می تواند نقشموثری در ایجاد انگیزه در بین اعضای هیئت مدیره و حفظ و نگهداری اعضای توانمند آنان در راستای منافع سهامداران عمل نماید. در این راستا به تعداد ۱۵۲ عدد از شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران در فاصله سال های ۱۳۹۵-۱۳۹۱ به متد حذف سیستماتیک انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضیات از مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده بعمل آمد. برای تعیین مدل پژوهش اقدام به انجام آزمون F لیمر گردید. نتیجه بیانگر پانل بودن داده ها بود. آزمون هاسمن نشان داد که مدل پژوهش از نوع اثرات ثابت می باشد. نتیجه حاصل از آزمون بارتلت حاکی از وجود ناهمسانی واریانس در مقاطع مختلف بود. به همین علت استفاده از مدل تخمین زن EGLS توصیه گردید. نتایج حاصل از آزمون ریشه واحد و کائو دلالت بر مانا بودن داده ها داشت. همچنین مقادیر آماره های دوربین-واتسن و ضریب تورمواریانس حاکی از نبود رابطه خودهمبستگی و هم خطی در بین متغیرهای اصلی پژوهش بود. بعد از اطمینان از برقراریهمه مفروضات کلاسیک مدلهای رگرسیونی، اقدام به آزمون فرضیات با استفاده از مدل رگرسیون گردید لذا با توجهبه تائید آزمون فرضیه ها داریم، و با توجه به معنی دار نبودن تاثیر متغیر مستقل: ساختار هیئت مدیره و متغیرهایدیگر: اندازه هیئت مدیره، در توانایی مدیریت، به مدیران و تصمیم گیرندگان در این شرکتها و شرکت های مشابه توصیهمی گردد به منظور برقراری سیستم مطلوب و کارآمد پاداش دهی در شرکت توقع چندانی از سهامداران حقوقی وهیئت مدیره ای که دارای نفرات بیشتر است نداشته باشند

کلیدواژه ها:

ساختار هیئت مدیره ، توانایی مدیریت ، عملکرد ، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران.