تحول سازمانی در نظام تعلیم و تربیت آموزش و پرورش و تاثیر آن بر فراگیران

بیشتر معلمان کلاسهای درس، به ویژه در سطح متوسطه ، به دلیل موظف به تمرکز بر خرد، از نظر حرفهای فاقد قدرت هستند و درک کلان از کل عملکرد مدرسه موردنیاز برای کمک به ایجاد تغییر سازمانی ندارند. تدریس ، مانند حرکت گروه سنی ، به ماهیت خطی ، برنامه ریزی شده، ساختاری محکم ، تحت کنترل معلمان ادامه میدهد و بیشتر حوز ههای یادگیری سال به سال تدریس میشوند. در بیشتر موقعیتها ، زمانی که با ید صرف آموزش حوز ههای مختلف برنامه درسی شود، تجویز میشود ، بهطوریکه فرصت کمی برای تدریس خودانگیخته ، یکپارچه ، مشارکتی یا استفاده از مدارک خرد وجود دارد به لطف حجم انبوه دادههای موجود به صورت آنلاین ، موسسات آموزشی مجبور نیستند نگران کمبود اطلاعات در مورد دانش آموزان، کلا سها یشان یا در کل مدرسه باشند. بخش کلیدی هر تحول دیجیتالی باید شامل شکستن این سیلوهای داده باشد تا درک کاملی از نحوه تعامل دانش آموزان با مدرسه به دست آید . در این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای موضوع تحول سازمانی در نظام آموزشی مورد کنکاش قرار گرفته است . با وجود چالشها و نگرانیها، توجه به مزایای فناوری در آموزش، از جمله افزایش همکاری و ارتباطات، بهبود کیفیت آموزش، و درسهای جذابی که به برانگیختن تخیل و جستجوی دانش در دانش آموزان کمک میکند ، مهم است . توجه به این نکته مهم است که فناوری ابزاری است که در آموزش استفاده میشود و به خودی خود یک هدف نیست .

کلیدواژه ها:

تحول سازمان یافته ، تحول سازمانی در نظام آموزشی ، خودانگیختگی ، دانش آموزان ، معلمان