گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان: نقش کارکرد خانواده و هوش معنوی

نوجوانی یک دوره آسیب پذیر و پرمخاطرات است و رفتارهای پرخطر یکی از مهمترین مشکلات تهدیدکننده برای سلامت بدنی، روانشناختی و اجتماعی فرد و جامعه به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رفتارهای پرخطر بر اساس کارکرد خانواده و هوش معنوی و در دختران نوجوان انجام گردیده است. جامعهآماری، شامل کلیه دختران نوجوان دوره دوره دوم متوسطه شهرستان سپیدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ برابر با ۷۶۳ نفر بود؛ که بدین منظور نمونه ای شامل ۲۵۰ نفر بر اساس فرمول کوکران به روشنمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی زاده محمدی و همکاران، مقیاس عملکرد خانواده اپشتاین و همکاران و مقیاس هوش معنوی کینگ استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین کارکرد خانواده، هوش معنوی و مولفه های آن (تفکر وجودی انتقادی، معنای شخصی، آگاهی متعالی و بسط حالت هوشیاری) با گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه منفی و معنی داری دیده می شود ( ۰۱/ ۰>P). همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد، کارکرد خانواده و هوش معنوی روی هم ۸/۴۴ درصد از واریانس گرایش به رفتارهای پرخطر را به طور معنی داری در دانش آموزان تبیین می کنند. یافته ها بیانگر تاثیر محافظت کننده کارکرد خانواده و هوش معنوی در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران نوجوانان حمایت می کند

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، کارکرد خانواده ، هوش معنوی