تاثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کفایت اجتماعی و زور گویی دانش آموزان پسر زورگو

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کفایت اجتماعی و زورگویی دانش آموزان زورگو بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم دوره متوسطه اول شهر الشتر بود که با روش نمونه گیری تصادفی از چند مدرسه انتخاب شدند. به منظور انتخاب دانش آموزان زورگو در این مدارس، مقیاس زورگویی ایلی نویز برای کلیه دانش آموزان پایه دوم اجرا شد و افرادی که بالاترین نمره را در ماده های زورگویی کسب کردند به عنوان زورگو مشخص شدند. سپس ، از بین این افراد ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب گردید، و از بین حجم نمونه مذکور یک گروه (۱۵نفر) در قالب گروه آزمایشی و (۱۵نفر) در قالب گروه گواه گمارده شدند. دانش آموزان گروه آزمایش ، تحت آموزش مهارت حل مسئله به صورت گروهی قرار گرفتند و سپس از هر دو گروه آزمایش و گواه، پس آزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر و همکاران (۱۹۹۰) و پرسشنامه زورگویی ایلی نویز (۲۰۰۱) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله بر افزایش کفایت اجتکاعی (۰۰۱/۰p< ،۵۶/۱۴ (F = و کاهش زورگویی (۰۰۱/۰p< ،۱۸/۶۴ (F = دانش آموزان زورگو تاثیر معنی داری داشته است . با توجه به نتایج پژوهش حاضر، از طریق آموزش مهارت حل مسئله می توان کفایت اجتماعی را در دانش -آموزان زورگو بهبود بخشید و زورگویی آنان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسئله ، کفایت اجتماعی ، زورگویی .