بررسی رابطه معناداری زندگی با تاب آوری و سلامت اجتماعی در کارکنان آموزش و پرورش شهرستان فریدونکنار

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه معناداری زندگی با تاب آوری و سلامت اجتماعی در کارکنان آموزش و پرورش بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر فریدونکنار در سال ۱۴۰۱، به تعداد۶۹۰ نفر بودند. نمونه آماری این پژوهش بر طبق جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۱۵۲ نفر می باشند، که از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه ی معنای زندگی استگر و همکاران، پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون بود. در این تحقیق ، داده ها بعد از گرد آوری و کد گذاری با استفاده از نرم افزار SSPS نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است . جهت توصیف داده ها و ترسیم تصویری کلی از ویژگی های جمعیتی و اجتماعی _ اقتصادی پاسخگویان و توصیف متغیر های وابسته و مستقل تحقیق ، از آمار توصیفی (فراوانی ، درصد، میانگین ) استفاده شده است . سپس با استفاده از آمار استنباطی و تحلیلی نظیر ضرایب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون سعی گردید تا فرضیه های تحقیق مورد آزمون قرار گیرد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که بین معناداری زندگی با تاب آوری و سلامت اجتماعی در کارکنان آموزش و پرورش رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

معناداری زندگی ، تاب آوری ، سلامت اجتماعی ، کارکنان آموزش و پرورش