پاسخ های فیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) به کاربرد میکروارگانیسم های محرک رشد تحت شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر مایه کوبی با قارچ Piriformospora indicaو باکتری Pseudomonas fluorescens بر برخی صفاتفیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه مریم گلی (Salvia officinalis) تحت شرایط تنش شوری ، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرحکاملا تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل مایه کوبی با میکروارگانیسم های محرک رشد در سه سطح (شاهد بدون مایه کوبی ، مایه کوبی با قارچ P. indica و مایه کوبی با باکتری (P. fluorescens و تنش شوری در چهار سطح (۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی مولار نمک کلرور سدیم ) بودند. صفات مورد بررسی شامل محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل (SPAD)، نشت یونی ، محتوی مالون دی آلدئید، فنل کل ، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بودند. نتایج نشان داد محتوای نسبی آب برگ و شاخص کلروفیل در پاسخ به تنش شوری کاهش یافت . در حالی که میزان نشت یونی ، محتوی مالون دی آلدئید، فنل کل ، فلاونوئیدکل و فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش یافتند. مایه کوبی با میکروارگانیسم ها، محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل ، فنل کل ، فلاونوئیدکل و فعالیت آنتی اکسیدانی را افزایش و میزان مالون دی آلدئید و نشت یونی را کاهش داد. در مجموع، یافته های این مطالعه نشان داد که همزیستی با میکروارگانیسم های محرک رشد، از طریق بهبود روابط آبی و سیستم های دفاع آنتی اکسیدانی می تواند به گیاهان مریم گلی برای کاهش اثرات نامطلوب تنش اکسیداتیو ناشی از شوری کمک کند.

کلیدواژه ها:

باکتری های محرک رشد گیاه ، تنش شوری ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، قارچ اندوفیت ، مریم گلی ، نشت یونی