بررسی علل افزایش خودکشی در نوجوانان

پدیده خودکشی در میان کودکان، نوجوانان و جوانان کم سن و سال در جهان مشکلی است که در سال های اخیر در دنیا به شکلی جدی رو به رشد بوده است . گفته میشود خودکشی سومین علت مرگ در گروه سنی پانزده تا بیست و چهار سال است و البته هفتمین علت مرگ در گروه سنی هشت تا چهارده سال در جهان می باشد. در ایران اما حدود ۲۰ درصد موارد اقدام به خودکشی سالانه در افراد زیر ۱۸ سال رخ میدهد که البته خوشبختانه درصد کمی از آنان منجر به فوت شده اند، اما همین آمار باید برای ما هشداردهنده باشد تا برنامه های پیشگیری از خودکشی را از سنین کودکی و نوجوانی آغاز نماییم . ما باید نگرش های جامعه را نسبت به اختالالت روانپزشکی و خودکشی تغییر دهیم تا افراد در معرض خطر و خانواده های آنها هنگام درخواست کمک ، احساس ترس و خجالت نکنند و حس نکنند مورد تبعیض واقع شدها ند ".افسردگی و میل به خودکشی ، هر دو نوعی اختلالات روانپزشکی هستند که میتوانند درمان شوند. به همین دلیل است که تشخیص به موقع آنها و همچنین علل زمینه سازشان از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتوان بر اساس آن، و پس از یک تشخیص جامع ، برنامه درمانی مناسبی را برای بیمار پیاده نمود و همچنین مداخلاتی موثر را برای پیشگیری از بروز مرگ و میر و یا به حداقل رساندن پیامدهای مرگبار به کار گرفت .در این پژوهش پس از بررسی مسائلی در خصوص خودکشی و مروری بر دیدگاه های مطرح شده در مورد آن و بررسی عوامل خطرساز برای خودکشی نوجوانان به برنامه های پیشگیری در مورد نوجوانان خودکشی گرا پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، نوجوان ، افسردگی ، دیدگاه ، علل خودکشی