بررسی نحوه تصمیم گیری افراد در شرایط عدم اطمینان با توجه به اصول اقتصاد رفتاری

امروزه اغلب اقتصاددانان اصول علم اقتصاد در فرآیند تصمیم گیری و انتخاب را مترادف با مفاهیم و فروض اقتصاد نئوکلاسیک می دانند. اقتصاد نئوکلاسیک برای بیان چگونگی تصمیم گیری افراد به توصیف مدلهای دستوری۱ (تئوری مطلوبیت مورد انتظار) می پردازد، اما آیا تئوری مطلوبیت مورد انتظار تمامی جوانب موثر در فرآیند انتخاب و تصمیم گیری را مدنظر قرار داده است ؟ آیا فرآیند تصمیم گیری در واقعیت نیز یک عملکردکاملا عقلانی است و نیز همه افراد تصمیمات خود را به صورت عقلایی و بر اساس بهینه یابی می گیرند؟ شواهد تجربی نشاندهنده ی آن است که بسیاری از افراد در شرایط مختلف به گونه ای تصمیم گیری و انتخاب می کنند که با تئوری اقتصاد نئوکلاسیک مغایرت دارد. اقتصاددانان رفتاری در تلاشاند با بهرهگیری از مسائل روانشناسی ، جامعه شناسی و دیگر بنیانهای علوم اجتماعی در اقتصاد، همچنین با بیان سوگیریهای ذهنی ممکن ازجمله تئوری دورنما و تابع ارزش چگونگی فرآیند تصمیم گیری و انتخاب تحت شرایط عدم اطمینان را تکمیل نمایند.

کلیدواژه ها:

اقتصاد رفتاری ، تصمیم گیری تحت شرایط عدم اطمینان ، مدلهای اثباتی ، مطلوبیت مورد انتظار.