اثربخشی ذهن آگاهی ویژه کودکان بر بهبود بهزیستی روانشناختی در کودکان مبتلا به سرطان و کاهش پریشانی روانشناختی مادران آنها

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی ذهن آگاهی ویژه کودکان بر بهبود بهزیستی روانشناختی در کودکان مبتلا به سرطان و کاهش پریشانی روانشناختی مادران آنها بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پژوهش پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کودکان مبتلا به سرطان و مادران آنها شهر اصفهان در محدوده سال ۱۴۰۲ بودند. ابتدا به روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل). گروه آزمایش تحت ذهن آگاهی ویژه کودکان قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی برای کودکان((PWB-c اوپری و همکاران((۲۰۱۸ و مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر((K-۱۰ کسلر و همکاران((۲۰۰۳ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که ذهن آگاهی ویژه کودکان توانسته است منجر به افزایش بهزیستی روانشناختی کودکان و پریشانی روانشناختی مادران به طور معناداری شود(.(P<۰/۰۵ میتوان نتیجه گیری کرد که ذهن آگاهی ویژه کودکان میتواند به عنوان مداخله ای موثر برای افزایش بهزیستی روانشناختی کودکان مبتلا به سرطان و پریشانی روانشناختی مادران آنها مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ویژه کودکان ، بهزیستی روانشناختی ، پریشانی روانشناختی ، سرطان.