مقایسه الگوی رشد و برخی صفات کمی 10 ژنوتیپ منتخب گوجه فرنگی در شرایط اقلیمی اهواز

شرایط اقلیمی استان خوزستان به گونه ای است که در فصل زمستان و اوایل بهار تولید و عرضه گوجه فرنگی کاهش می یابد و قیمت آن نیز با توجه به تولید آن دستخوش نوسانات زیادی می شود. تولید و بررسی ارقام مقاوم و جدید به شرایط منطقه یکی از اولویت های تحقیقات در این استان به شمار می رود. در این پژوهش 10 ژنوتیپ گوجه فرنگی به همراه رقم چف به عنوان شاهد منطقه برای دومین سال از لحاظ عملکرد و اجزای رشد در منطقه اهواز مقایسه گردیده اند. ژنوتیپ ها با مبدا هلند، روسیه و بومی ایران با شماره های M48,21,16,19,28,33,34,36,18,25 تهیه شد. طرح شامل آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار شامل 11 ژنوتیپ و رقم گوجه فرنگی بود که در سال زراعی 89 -88 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اجرا شد. در طول مراحل رشد برخی از فاکتور های مؤثر در عملکرد (زمان تشکیل برگ ها، وزن تر و خشک، سطح برگ، زمان ظهور گل آذین، وزن میوه و...) مورد بررسی قرار گرفت و تا برداشت سوم ادامه یافت . مقایسه میانگین ژنوتیپ ها نسبت به رقم چف (شاهد منطقه) عملکرد بالاتری نشان داد بطوری که ژنوتیپ شماره 16 از نظر وزن محصول در تک بوته دارای بیشترین میزان عملکرد (3/42 کیلو گرم در بوته) و کمترین میزان مربوط به ژنوتیپ M48 و رقم چف (به ترتیب 2/25 و 2/27 کیلوگرم در بوته ) بود. نتایج آزمایش نشان داد برخی ژنوتیپ ها قدرت بالایی جهت سازگاری با منطقه اهواز دارند اما قبل از معرفی این ژنوتیپ ها به کشاورزان لازم است در آزمایشات تکرار دار آینده رشد و نمو و محصول دهی ژنوتیپ های با عملکرد بالا مورد بررسی دقیق تری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ ، الگوی رشد ، صفات کمی ، گوجه فرنگی