بررسی رابطه بین خودکنترلی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان شهرستان گنبدکاووس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکنترلی با اضطراب امتحان دانش آموزان شهر گنبدکاووس بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم پسر ابتدایی شهر گنبد کاووس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود، که تعداد آن ۱۲۲۱۳ نفر می باشد. که از این میان بر اساس جدول کوکران تعداد ۳۷۵ نفر محاسبه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. برای جمع آوری دادهها از مقیاس تجدیدنظر شده خودکنترلی گراسمیک و همکاران (۱۹۹۳)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینک (۱۹۹۹)و مقیاس اضطراب امتحان اسپیلبرگر (۱۹۸۳) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که رابطه ی معنی داری بین خودکنترلی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان شهرستان گنبدکاووس وجود دارد. یعنی دانش آموزانی که خودکنترلی و خودکارآمدی تحصیلی بالایی داشتند اضطراب امتحان پایین و دانش آموزانی که خودکنترلی و خودکارآمدی تحصیلی پایینی داشتند دارای اضطراب امتحان بالایی بودند.

کلیدواژه ها:

خودکنترلی ، خودکارآمدی ، اضطراب