سنجش و ارزیابی بکارگیری نمای دوپوسته به منظور ارتقاء شرایط آسایش محیطی و حرارتی در مجموعه های بوم گردی (نمونه موردی: هفت حوض مشهد)

مبحث بوم گردی در معماری مبحثی است که تقریبا به دست فراموشی سپرده شده و در عصر حاضر توجه زیادی به آن نمی شود.اقامتگاه های بوم گردی در حال حاضر معمولا خانه های کاهگلی با عناصری بوم آورد هستند. توجه به سکونتگاه موقت با در نظرگرفتن مباحث بهینه سازی و طراحی مناسب کمتر اتفاق می افتد. ضرورت تحقیق بهره وری مناسب از انرژی در معماری و دیدهشدن مجدد معماری سنتی با الهام از عناصر معماری سنتی است. منطقه مورد بررسی هفت حوض از توابع شهر مشهد می باشد.اهداف پژوهش جلوگیری از اتلاف انرژی و دیده شدن مجدد معماری سنتی ایرانی و نگاهی ویژه به معماری سنتی است. روشپژوهش به صورت گردآوری اطلاعات است که بر مبنای آن عوامل متعدد در راستای استفاده از نمای دوپوسته مطرح می شود. درادامه از نرم افزار الگوریتمیک Grashopper به منظور مدلسازی و از پلاگین های Honebee و Ladybug برای آنالیز انرژیاستفاده شده است. ارزیابی در دو دسته کلی پرسشنامه و استفاده از نرم افزارهای بهینه ساز به منظور کاهش مصرف انرژی است.توجه به نور در فضای داخلی در قالب دو معیار نور مطلوب در فضای داخلی DA و CDA مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهشنشان داد که، نمای دوپوسته ساختمان تا حدود زیادی به بهبود آسایش افراد کمک می کند و مصرف انرژی را کم می کند. نتایجحاصل از قسمت بهینه سازی نشان دادکه میزان شدت نور در محیط داخلی با درنظر گرفتن نمای دو پوسته تا حدقابل توجهیکاهش می یابد. با کمتر شدن میزان شدت نور در محیط داخلی، میزان نیاز افراد به گرمایش، سرمایش و برق مصرفی نیز کاهشپیدا میکند. میزان حداکثر و حداقل (میانگین سالانه)، شدت انرژی نور روز در قالب DA به ترتیب به میزان % ۶.۵۸ و % ۴۰کاهش یافته است. این کاهش شدت نور به صورت سالانه باعث کاهش نیاز افراد به گرمایش، سرمایش و برق مصرفی به ترتیب بهمیزان % ۴۱.۲۳ ، %۴۸.۱ و % ۲.۹۹ است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، اقامتگاه بوم گردی ، نور روز ، معماری سنتی ، شهر مشهد