ماهیت جمعیت هلال احمر ایران در حقوق داخلی و اسناد بین المللی

هدف از این مقاله بررسی ماهیت جمعیت هلال احمر ایران در حقوق داخلی و اسناد بین المللی می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده از روش های توصیفی- تحلیلی جهت اثبات فرضیه ها استفاده شده است. نهاد جامعه مدنیحدفاصل بین حاکمیت و جامعه می باشد به عنوان یکی از ارکان مردم سالاری نمود برجسته ای در بین اندیشمندان عرصهعمومی یافته است. سازمان های غیردولتی یا مردم نهاد (سمن ها) ازجمله این نهادها است که حضور و بروز آن کمکشایانی به تعمیق مردم سالاری در هر جامعه ای با توجه به فرهنگ و ساختار فرهنگی آن خواهد کرد. کشور ما نیز از اینحیث مستثنا نبوده و سازمان های مهم مردم نهادی همچون جمعیت هلال احمر در آن فعال اند. می توان به این نتیجه رسیدکه؛ صلیب سرخ جهانی برخلاف دیگر سازمان های مردم نهاد بین المللی» تنها سازمان مردم نهادی است که بر اساس یکتوافق نامه بین المللی به وجود آمده است. پس از جنگ جهانی اول و معاهده صلح. میثاق جامعه ملل که بنیان گذاریبزرگ ترین سازمان بین المللی را در برداشت؛ دولت های پیروز جنگ به کمک این نهاد بین المللی غیردولتی(صلیب سرخجهانی) شتافتند و در بر اساس کنوانسیون های چهارگانه ژنو و پروتکل الحاقی و ماده ۲۵ میثاق جامعه ملل. اعضای جامعهمتعهد شدند که با تشویق و ترغیب (جهانیان) موجبات استقرار همکاری سازمان های داوطلب ملی صلیب سرخ را که به طوررسمی مشغول به کارند و هدفشان بهبود وضع بهداشتی و جلوگیری از بروز امراض و کاهش آلام انسانی در جهان استفراهم آورند. ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان میثاق در سال ۱۳۰۱ اساسنامه جمعیت به عنوان یک سازمان مردم نهادغیردولتی، تهیه و به تصویب دولت و مجلس وقت رسانید. بر این اساس به نظر می رسد بحث ماهیت حقوقی جمعیتهلال احمر در ایران. مسیری غیر از حالت عادی جهت ثبت شدن سازمان های غیردولتی را پیموده و تنها سازمانمردم نهادی است که به وسیله یک توافق نامه بین المللی به وجود آمده و در مجلس قانون گذاری ایران تصویب شده است.

کلیدواژه ها:

سازمان های مردم نهاد (سمن ها) ، جمعیت هلال احمر ، حقوق ایران ، اسناد بین المللی