ارزیابی چند آفت کش گیاهی و آلی برای کنترل جمعیت بهاره و تابستانه کنه تارتن دولکه ای خیار گلخانه ای و اثرات جانبی آن ها بر جمعیت کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis

کنه تارتن دولکه ای مهم­ترین آفت خیارگلخانه ای در کشور شده و بیشترین دفعات و مقدار مصرف آفت کش ها علیه آن در مقایسه با سایرآفات گلخانه ای انجام می شود. کارآیی دو غلظت ۱/۲ و ۱/۵ در هزار آفت کش گیاهی بایو–۲ و دو غلظت ۱/۵ و ۲ در هزار آفت کش گیاهی ماریاپرو–ام علیه جمعیت فعال کنه تارتن خیارگلخانه ای در بهار و تابستان در مناطق تهران، ارومیه، مشهد، جیرفت و اثرات جانبی آن روی کنه شکارگرPhytoseiulus persimilis  در تهران در سال ۱۴۰۰مطالعه شد. از غلظت یک در هزار پست اوت، ۱/۲۵ در هزار اسکوئینوسل، ۰/۵ در هزار برای سایفلومتوفن، بیفنازیت، ۰/۷۵ در هزار گلدن آبامکتین و از آب شویی در تیمار شاهد و طرح کاملا تصادفی با سه تکرار استفاده شد. تعداد ۲۵ کنه شکارگر روی هر بوته خیار رهاسازی و ۱۵ روز بعد پس از مشاهده حداقل میانگین ۵ کنه تارتن در ۳۰ درصد نمونه برگ ها، محلول پاشی تیمارها صورت گرفت. با جمع آوری تصادفی ۳۰ نمونه برگ در فواصل یک روز قبل و ۳، ۷، ۱۵ روز بعد و شمارش جمعیت فعال کنه تارتن در سطح زیرین برگ، داده ­ها توسط فرمول آبوت به درصد تلفات تبدیل و مورد تجزیه آماری قرار گرفتند. بیشترین تلفات کنه تارتن با بیش از ۹۰ درصد از تاثیر غلظت ۱/۵ در هزار بایو–۲ و ۲ در هزار ماریاپرو–ام روی جمعیت کنه تارتن که آفت کش های بسیار کمی علیه آن استفاده شده بود، در تهران ثبت شد. روند کاهش تلفات کنه تارتن از تاثیر آفت کش های گیاهی از نوبت ۳ روز تا ۱۵ روز نسبت به آفت کش های آلی کمتر ملاحظه شد. تاثیر تیمارها برجمعیت کنه شکارگر در نوبت ۳ روز نسبت به یک روز قبل باعث کاهش ولی از نوبت ۷ روز تا ۱۵ روز با افزایش و پراکنش بیشتر جمعیت شکارگر در سطح زیرین نمونه برگ های خیار ملاحظه شد. نتایج تیمارهای این تحقیق نشان داد از آنها می توان برای تولید محصول سالم و انجام مبارزه تلفیقی علیه کنه تارتن خیارگلخانه­ ای استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آفت کش گیاهی ، آفت کش آلی ، کنه تارتن ، کنه شکارگر ، کنه تارتن ، خیارگلخانه