نقش خودکارآمدی و انگیزه کاری در پیش بینی رضایتمندی شغلی معلمان ابتدایی (مطالعه موردی: آموزش و پرورش ناحیه دو شهر ساری)

پژوهش حاضر با هدف نقش خودکارآمدی و انگیزه کاری در پیش بینی رضایتمندی شغلی معلمان انجام پذیرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه دو شهر ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۶۳۴ نفر بود. تعداد نمونه ۲۴۲ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های خودکارآمدی، انگیزه کاری و رضایت شغلی بود. تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و انگیزه کاری با رضایتمندی شغلی معلمان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین در مجموع می توانند ۴۱ درصد از واریانس رضایتمندی شغلی معلمان را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، انگیزه کاری ، رضایتمندی شغلی ، معلمان.