اثربخشی درمان مبتنی بر طرحواره بر آزار عاطفی در زوجین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر طرحواره بر آزار عاطفی در زوجین متعارض بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به به مرکز مشاوره اجتماعی اندیشه مهر شهرستان شاهیندژ بود. از میان جامعه آماری به روش نمونه گیری داوطلبانه و براساس نمره پرسشنامه نگرش جنسی (دهقانی، (۱۳۸۴ در پیشتست، ۱۴ زوج انتخاب شد که این ۱۴ زوج به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد که گروه آزمایش، طرحواره درمانی گروهی را براساس برنامه درمانی یانگ و همکاران ۲۰۰۸)؛ ترجمه حمیدپور و اندوز، (۱۳۹۱ دریافت کرد و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر طرحواره به طور معناداری باعث کاهش آزار عاطفی در زوجین متعارض میشود. به عبارت دیگر آزار عاطفی زوجین شرکت کننده در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر طرحواره ، آزار عاطفی ، زوجین.