بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با بهزیستی فاعلی در بین کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب کرونا با بهز یستی فاعلی در بین کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین بود. روشکار: پژوهش حاضر توصیفی و مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مرکز بهداشت شهرستان قیروکارزین بود. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بهزیستی فاعلی و اضطراب کرونا استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اکثریت ( ۲.۶۸ درصد) واحدهای پژوهش زن بودنند. و میانگین سنی آنان ۲۷.۳۲ بود؛ میانگین و انحراف معیار به ترتیب برای بهزیستی فاعلی و اضطراب کرونا برابر با ۶۲/۱۶ ± ۶۷/۱۴۱ ، و ۲۲/۸ ± ۲۵/۲۸ محاسبه شد ؛که نشاندهنده عدم ابتلا به اضطراب کرونا است . نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشانداد که بین اضطراب کرونا و بهزیستی فاعلی با ضریب همبستگی ۳۴۷/۰-، در سطح ۹۹/۰ رابطه منفی و معناداری وجود دارد. شدت همبستگی بر اساس مقدار ضریب همبستگی چندگانه برابر با ۱۴/۰ بود و مجذور R تعدیل شده برابر ۱۲/۰، که نشان می دهد ۱۲ درصد از تغییرات متغیر بهزیستی فاعلی ، می تواند توسط اضطراب کرونا تبیین شود.نتیجه : اضطراب ناشی از کرونا دارای همبستگی منفی و نقش موثری در بهزیستی فاعلی می باشد.

کلیدواژه ها:

تعارض کار -خانواده ، اضطراب کرونا ، بهز یستی فاعلی