نقش واسطه ای خودشکوفایی در رابطه بین هدفگرایی با رضایت از زندگی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 155

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPSP01_1205

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402

چکیده مقاله:

در پژوهش حاضر، نقش واسطه ای خودشکوفایی در رابطه بین هدفگرایی با رضایت از زندگی مورد بررسی قرار گرفت . شرکت کنندگان پژوهش شامل ۳۷۲ دانشجوی (۲۷۵ نفر دختر و ۹۴ نفر پسر) دانشگاه شیراز بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش ، مقیاسهای خودشکوفایی اهواز (۱۳۸۵)، اهداف پیشرفت الیوت (۱۹۹۹) و رضایت از زندگی دینر و همکاران (۱۹۸۵) مورد استفاده قرار گرفتند. پایایی و روایی ابزارها، با استفاده از ضریب پایایی آلفای کرونباخ و تحلیل عوامل احراز گردید. با استفاده از رگرسیون به شیوه متوالی همزمان و با به کارگیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی (۱۹۸۶)، مدل فرضی مورد تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که اولا ابعاد هدفگرایی به صورت مستقیم پیش بینی از رضایت از زندگی دارند، ثانیا ابعاد هدف گرایی پیش بینی کننده مستقیم خودشکوفایی هستند و ثالثا خودشکوفایی نقش واسطه ای بین انواع هدفگرایی و رضایت از زندگی دارد.

کلیدواژه ها:

هدفگرایی ، خودشکوفایی ، رضایت از زندگی .

نویسندگان

سمیه غلامی

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی (استادیار گروه روانشناسی ، گروه روانشناسی ، مجتمع آموزش عالی لارستان، فارس)