تعیین میزان دسترسی بیولوژیکی برخی فلزات سنگین در خاک های میدان نفتی آب تیمور

فعالیت های روزافزون انسان بر روی کره زمین سبب شده است که کارکرد بخش خاک که خود جزئی از پوسته زمین است، در مواردی دچار اختلال شود.نفت و آلاینده های ناشی از استخراج و بهره برداری آن از آلاینده های مهم خاک می باشند که می توانند آسیب های فراوانی به محیط زیست وارد نمایند.واحد بهره برداری آب تیمور در 25 کیلومتری جاده قدیم اهواز- خرمشهر واقع شده است.در این واحد نفت حوزههای نفتی آب تیمور و دارخوین فرآورش می گردد.این منطقه دارای پوشش گیاهی نسبتاً غنی با سیمای کشاورزی و در فاصله 4 کیلومتری غرب رودخانه کارون واقع شده است.در این پژوهش آنالیز شیمیایی خاک های میدان نفتی آب تیمور با هدف تعیین میزان آلودگی و میزان دسترسی بیولوژیکی عناصر مورد مطالعه انجام شد.با توجه به نزدیکی به چاه های نفتی و نیز فلرهای موجود، منطقه به 12 پلات تقسیم گردید.در هر پلات 3 نقطه به صورت تصادفی جهت نمونه برداری تعیین شد.پس از آماده سازی و هضم نمونه ها،غلظت کل و دسترسی بیولوژیکی 8 عنصر سنگین مس،نیکل،وانادیم،کبالت،کادمیم،روی،مولیبدن و سرب با استفاده از دستگاه جذب اتمی مدل Varian 240 AFF اندازه گیری شد.نتایج نشان می دهد که در کلیه پلات ها میانگین غلظت کل تمام فلزات سنگین مورد مطالعه از میانگین پوسته زمین،سنگ شیل و خاک بالاتر بود.همچنین دسترسی بیولوژیکی عناصر مورد مطالعه در کلیه موارد تقریباً بالا و در حدود 10 درصد غلظت کل فلز می باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک ، فلزات سنگین ، دسترسی بیولوژیکی ، آب تیمور