تاثیر برنامه های پرورشی بر جامعه پذیری دانش آموزان ابتدایی

جامعه پذیری فرایندی است که به دنبال آموزشهای عام (اعم از آموزش رسمی و غیر رسمی ) به افراد بدست آمده و موجب حلول قوانین رفتاری هر جامعه و همه انتظارات فرهنگی آن، در کل شخصیت روانی افراد، باتوجه به مشارکت آنها در نظام آن اجتماع میگردد و این قوانین و انتظارات را بر شخصیت فرد حک می کند . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه های پرورشی بر جامعه پذیری دانش آموزان ابتدایی و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است . یافته های پژوهش نشان می دهد برنامه های پرورشی مدارس موجب ارتقای توانایی های روانی -اجتماعی می گردد و دانش آموزان را برای برخورد موثر با کشمکش ها و موقعیت های زندگی یاری می بخشد و به آنها کمک می کند تا با سایر انسانها و محیط خود، مثبت و سازگارانه ارتباط برقرارکنند.

کلیدواژه ها:

جامعه پذیری ، برنامه های پرورشی ، دانش آموزان ابتدایی .