اثر بخشی رفتار درمانی (حساسیت زدایی تدریجی ) و بازی درمانی بر کاهش اختلال اضطراب جدایی دانش آموز پایه اول

اختلال اضطراب جدایی کودک یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری هیجانی در سنین کودکی است و به اقدامات پیشگیرانه و به هنگام نیاز دارد. با توجه به پژوهش های انجام شده در زمینه اختلال اضطراب جدایی کودک، می توان با انجام مداخله های مناسب زمینه بهبود شرایط افراد با این اختلال را فراهم ساخت روش های مختلف درمان اختال اضطراب جدایی کودک شامل دارودرمانی ، درمان شناختی رفتاری ، خانواده درمانی ، گروه درمانی ، بازی درمانی که هر یک با کمک تکنیک ها و تمرین های مختلف جهت بهبود اضطراب جدایی در کودکان اجرا می شوند، مطالعه حاضر به بررسی راهبردهای رفتار درمانی (حساسیت زدایی تدریجی ) و بازی درمانی در درمان اختلال اضطراب جدایی کودک پرداخت . در تجربه حاضر با انجام حساسیت زدایی تدریجی (جدایی از مادر به صورت مرحله به مرحله ) و بازی های ریتمیک و گروهی جهت کاهش تنش وایجاد حس اعتماد در دانش آموز توانستیم اضطراب جدایی را در دانش آموز کاهش دهیم و زمینه حضور دانش آمور در مدرسه و پیشرفت تحصیلی را بهبود بخشیم به طور معمول اضطراب جدایی دانش آموزان پس از آشنایی با فضای مدرسه و برقراری ارتباط دوستانه با همکلاسی ها درمان می شود و تنها در گروه اندکی این اختلال تا مدت طولانی ادامه می یابد

کلیدواژه ها:

اضطراب جدایی ، حساسیت زدایی تدریجی ، رفتار درمانی ، بازی درمانی .