بررسی زیبایی شناسی دگرریخت تقارن در طبیعت و تعمیم آن به طراحی معماری

یکی از قوی ترین عناصر زیبایی شناختی که منشا الهام بخش آن در طبیعت مشهود است عنصر تقارن است که در اکثر موجودات حتی موجوداتی که به ظاهر تقارنی ندارند به نوعی (تقارن موضعی) وجود دارد و این تقارن از کوچک ترین عناصر طبیعی کشف شده توسط انسان گرفته تا بزرگ ترین اجرام آسمانی قابل مشاهده است. تقارن همانند همه عوامل زیبایی شناختی فقط کاربرد زیبایی ندارد و همیشه دارای عملکرد بوده است که این عملکرد در ظاهر بیشترین ارتباط را با حرکت دارد. به این معنی که موجودات طبیعی هر مقدار دارای جنبش و حرکت مداومتری باشند تقارن بیشتری هم نیاز دارند مخصوصا این موضوع در موجودات زنده مشهودتر است. تقارن با توجه به نیاز تعادل شکل میگیرد؛ و تعادل برای موجودات زنده ی متحرک مانند پرندگان و پستانداران و ... بیشتر از موجودات زنده ی ثابت نظیر گیاهان و یا حتی موجودات بی جان نظیر کوه و ... مورد نیاز است؛ از این رو تقارن در این موجودات به نسبت نیاز به تعادل مطرح میشود . هدف این مقاله بیشتر بررسی جنبه ی زیبایی شناختی اصل تقارن در معماری ساختمان ها با الهام از طبیعت است اما با این سوال که آیا میشود با رویکردی متفاوت از چیزی که تا به امروز به آن پرداخته شده به این موضوع نگاه کرد؟ در نتیجه در این مقاله انواع "تقارن۵ تعریف شده" و نمونه های موردی به صورت اجمالی در طبیعت و معماری بررسی میشود سپس رویکرد تازه ای در تقارن مطرح میشود که میتواند منشا الهام در طراحی معماری و حتی دیگر هنرها قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تقارن سه بعدی ، طبیعت ، معماری ، قرینگی ، دگرریخت در تقارن