اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر طرحواره های ناسازگار افراد معتاد تحت درمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر طرحواره های ناسازگار افراد معتاد تحت درمان اجرا شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح گروه کنترل و با گمارش تصادفی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را شامل معتادین تحت درمان مرکز ترک اعتیاد شهر مشهد تشکیل دادند. تعداد ۳۰نفر بر اساس نمونه گیری دردسترس انتخاب و ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایشی با توجه به معیارهای ورود و خروج قرار گرفتند. در این پژوهش، از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه بهره گرفته شد. سپس یک گروه آزمایشی به مدت ۲ ماه و در هر هفته یک جلسه ۴۵ دقیقه ای، در مراکز مربوطه توسط درمانگر، تحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار خواهند گرفت و گروه شاهد هیچ درمانی انجام نشد. آزمودنیها در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، نمرات طرحواره های ناسازگار اولیه افراد معتاد تحت درمان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش معنادار بوده است. بنابراین درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر طرحواره های ناسازگار افراد معتاد تحت درمان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، طرحواره های ناسازگار ، افراد معتاد تحت درمان.