اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر افکارمنفی تکرارشونده و نگرانی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

اختلال وسواس فکری- عملی بیماری جدی، ناتوان کننده ولی قابل درمان است که با عوامل روانشناختی متعددی همبودی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- تحلیلی بر افکارمنفی تکرارشونده و نگرانی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی بود. این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بودند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵)نفر) و کنترل ۱۵ )نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، تحت گروه درمانی شناختی - تحلیلی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (در هرهفته دو جلسه) قرار گرفتند؛ گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه افکار منفی تکرار شونده (مکاوی و همکاران، (۲۰۱۰ و نگرانی، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای افکارمنفی تکرارشونده و نگرانی تفاوت معناداری وجود دارد.درمان شناختی - تحلیلی بر کاهش افکارمنفی تکرارشونده و نگرانی بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی تاثیر دارد و میتوان از راهبردهای آن به عنوان درمانی سودمند بهره جست.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی - تحلیلی ، افکارمنفی تکرارشونده ، نگرانی ، وسواس.