تاثیر تمرین هوازی و مصرف ژل رویال بر مقادیر پلاسمایی گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین موش های آزمایشگاهی مبتلا به دیابت نوع ۲ ناشی از تزریق نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین

اهدف: دیابت شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که با هیپرگلیسمی در اثر نقص ترشح انسولین (IDDM)، اختلال عملکرد انسولین یا هر دو (NIDDM) مشخص می شود. هدف از پژوهش خاضر تاثیر تمرین هوازی و مصرف ژل رویال برمقادیر پلاسمایی گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین موش های آزمایشگاهی نوع ۲ ناشی از تزریق نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین بود. روش ها: در این مطالعه تجربی، ۱۲ سر موش آزماشگاهی نژاد ویستار به ۲ گروه دیابتی (گروه ورزش+ژل رویال۶ = n)، (گروه کنترل ۶ = n) تقسیم شدند. دیابت نوع ۲ با تزریق درون صفاتی نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین القا شد. گروه تمرین هوازی ۱۰۰ میلی گرم ژل رویال (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) رقیق شده در آب مقطر را به صورت خوراکی در طول دوره مداخله دریافت کردند. برنامه تمرینی هوازی شامل دویدن روی تردمیل به مدت ۵ روز در هفته به مدت ۴ هفته انجام شد.آزمودنی ها ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در شرایط ناشتایی ۱۲ ساعته با تزریق درون صفاتی کتامین و زایلازین بی هوش شدند، سپس قثسه سینه شکافته شده و حدود ۵ میلی لیتر خون به طور مستقیم از قلب رت ها گرفته شد و مقادیر پلاسمایی گلوکز، انسولین و HOMA-IR محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t مستقل) استفاده شد. یافته ها: نتایح پژوهش نشان داد، تمرین هوازی و ژل رویال در مقایسه با گروه کنترل به کاهش معنی دار گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین منجر شد، هچنین میزان انسولین نیز کاهش داشت اما از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال اثر هم افزایی بر کاهش گلوکز و بهبود مقاومت به انسولین در موش های آزمایشگاهی مبتلا به دیابت نوع ۲ دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، ژل رویال ، انسولین ، گلوکز ، دیابت نوع ۲