بررسی رابطه بین تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی در بیماران مبتلا به OCD با نقش تعدیل کننده باورهای فراشناختی

اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال رفتاری ناتوان کننده ای است که مشکلات روانی، اجتماعی و سازگاری بسیار زیادی برای خود بیماران و خانواده ی آنها ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال OCD با توجه به نقش تعدیل کننده باورهای فراشناختی بود. تعداد ۱۲۰ بیمار مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به کلینیک های شهر مشهد در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در پژوهش مقیاس شدت وسواس فکری-عملی ییل براون، مقیاس تحمل ناپذیری بلاتکلیفی (IUS)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) و پرسشنامه باورهای فراشناختی (MCBQ) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که تحمل ناپذیری بلاتکلیفی پیش بینی کننده نگرانی در بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی است. به علاوه باورهای فراشناختی رابطه بین تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی را در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی تعدیل کردند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که رابطه بین تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی یک رابطه خطی ساده نیست و باورهای فراشناختی می تواند این رابطه را تا حدودی تعدیل سازند.

کلیدواژه ها:

نگرانی ، تحمل ناپذیری ، وسواس فکری- عملی ، باور فراشناختی