بررسی حقوق کیفری ولگردی کودکان کار و حکم قانونی آن ها

بزهکاری کودکان از دیرباز مورد توجه متخصصین حقوق جزا و روانشناسان کیفری و متخصصین تعلیم و تربیت بوده است. ریشه بزهکاری آنان را فقر، فقدان تعلیم و تربیت صحیح، اختلاف بین والدین، بی سوادی، بیکاری، ولگردی و... ذکر کرده اند. درخواست مقرون به تحریک حس خیرخواهی وانسان دوستی از دیگری به صورت تصریحی یا کنایه، برای تملیک بلاعوض مال یا آنچه ارزش مالی دارد، به درخواست کننده یا منسوبین وی، که گاه در حالت تظاهر به فقر توسط متکدی صورت می پذیرد. ولگرد به معنی کسی که وسیله معاش معلوم ندارد و از روی بی قیدی وتنبلی در صدد تهیه کار برای خود بر نمی آید، می باشد. شناخت متکدیان، ولگردان، جرم انگاری، احکام تکلیفی و وضعی، علل پیدایش، راه های پیشگیری، گونه های مشروع و غیرمشروع، اقسام و انواع آن، برای دولت و ملت، لازم و ضروری به نظر می رسد. نتایج حاصل از نگارش این پژوهش نشان می دهد از نظرفقهی وحقوقی ولگردی امری مذموم و حرام می باشد، انتشار تکدی و ولگردی در جامعه دارای عواملی چون مهاجرت، از بین رفتن کانون خانواده، اعتیاد، عدم تحقق عدالت اجتماعی، فقر و بی کاری، عدم نگرش منفی جامعه نسبت به آن و راحت طلبی، اختلالات روانی و جسمی است. اصلاح خانواده ها، نظارت بر رشد جمعیت، ایجاد کارگاه های آموزشی، ایجاد اشتغال برای متکدیان و ولگردان و برخورد جدی با متکدیان متخلف و ولگردان توسط قوه قضائیه و ارگانهای مربوطه نیروهای امنیتی و انتظامی راه حل های مقابله با تکدی و ولگردی و کاهش آن است.

کلیدواژه ها:

تکدی ، ولگردی ، بزه دیدگی کودکان کار