بررسی اثر اسیدهیومیک بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک آفتابگردان در شرایط تنش کم آبی در منطقه کلیبر

به منظور بررسی اثر اسیدهیومیک بر برخی صفات فیزیولوژیک آفتابگردان ، آزمایشی به صورت کرت های یکبارخ رد شده د ر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار سال ۱۴۰۱ در منطقه کلیبر در شرایط تنش کم آبی ، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل فواصل آبیاری در ۳ سطح (۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ) به عنوان عامل اصلی و مقادیر مختلف هیومیک اسید شاهد (صفر) ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که اعمال تنش بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش تنش خشکی و هیومیک اسید بر میزان کلروفیل برگ و محتوای نسبی آب برگ در سطح احتمال پنج درصد و بر سایر صفات اثر معنی داری نداشتند. بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش ، می توان بیان کرد که با اعمال تنش خشکی صفات فیزیولوژیکی مانند محتوای نسبی آب برگ و میزان کلروفیل برگ کاهش ولی تجمع تنظیم کننده اسمزی (میزان پرولین برگ ) افزایش یافت . اما استفاده از کود هیومیک اسید به طور معنی داری صفات مذکور را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، اسیدهیومیک ، پرولین ، تنش خشکی و کلروفیل .