ارزیابی ضرایب یکنواختی و یکنواختی توزیع در سامانه های نوین آبیاری (مطالعه موردی: شهرکرد)

استفاده از سامانه های نوین آبیاری به دلیل افزایش راندمان و بهره وری مصرف آب یک راهکار اساسی سازگار با شرایط کم آبی می-باشد. در این تحقیق به ارزیابی فنی و هیدرولیکی ۲ سامانه نوین آبیاری (تلفیقی، کلاسیک ثابت یا آبپاش متحرک) اجرا شده درشهرستانهای شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته شد. برای ارزیابی سامانه ها تلفیقی و کلاسیک ثابت با آبپاشمتحرک ضریب یکنواختی کریستیانسن (CU)، یکنواختی توزیع (DU) در دو مقیاس بلوک مورد آزمایش و کل سامانه محاسبهگردید. نتایج نشان داد که مقدار متوسط شاخص های CU ، DU برای بلوک مورد آزمایش در سامانه های آبیاری تلفیقی و کلاسیکثابت با آبپاش متحرک برابر با ۶۷.۰۵ و ۷۵.۲۵ و برای سامانه ۶۳.۲۵ و ۷۲.۵ محاسبه گردید. نتایج نشان داد که سامانه های فوق اززیرساخت خوبی برخوردار بوده اند و بیشترین مشکلات این سامانه ها مربوط به فاز یهره برداری و نگهداری این سامانه ها توسط بهره-برداران می باشد، بنابراین با توجه به بررسی همه جانبه پیشنهاد می شود در مزارع با تغییر نوع سیستم از سیستم از سنتی به روش های نوینآبیاری دوره های آموزشی برای بهره برداران گذاشته و مزارع که از نظر بهره برداری در حد مطلوب می باشند شناسایی و مورد بازدیدبرای سایرین قرار داده شوند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، آبیاری تلفیقی ، ضریب یکنواختی ، بهره برداری