استفاده از الگوریتم ژنتیکی در تحلیل پایداری شیب با سطوح لغزش غیر دایره ای

تحلیل پایداری شیروانی با روش تعادل حدی یکی از پر کاربرد طریق روش‌های تحلیل پایداری شیروانی است . تعیین سطح لغزش بحرانی به عنوان سطح لغزشی که کمترین ضریب اطمینان در تحلیل پایداری با روش تعادل هندی را دارد یکی از مشکلات تحلیل پایداری با این روش به حساب می‌آید . خصوصاً تأمین سطح لغزش بحرانی غیر دایره‌ای به دلیل وابسته بودن به تعداد متغیرهای زیاد با روش‌های سنتی معمول به سهولت امکان پذیر نیست. تعیین سطح لغزش بحرانی غیر دایره‌ای، با روش سنتی آزمون و خطا با توجه به افزایش قابل‌توجه متغیرها نسبت به حالت دایره‌ای و در نتیجه گسترش زیاد محدوده فضای جست‌وجو، به مراتب دشوارتر از حالت دایره‌ای می‌باشد. لذا جهت حل این مسئله و دست یافتن به سطح لغزش بحرانی نیاز استفاده از روش‌های بهینه سازی می‌باشد. در این تحقیق از روش الگوریتم ژنتیکی برای بهینه یابی و یافتن محتمل ترین سطح لغزش غیر دایره‌ای شیروانی‌های یه خاکی استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیکی ، تعادل حدی ، پایداری شیب ، سطح لغزش ، ضریب اطمینان