پیش بینی وابستگی به تلفن هوشمند براساس کمرویی در نوجوانان شهر شیراز

پژوهش حاضر، پیش بینی وابستگی به تلفن هوشمند بر اساس کمرویی در نوجوانان شهر شیراز بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود و روابط بین متغیرها با استفاده از رگرسیون بررسی شد. جامعه آماری شامل همه نوجوانان شهر شیراز بودند که تعداد ۳۵۲ نفر (۱۷۱ پسر و ۱۸۱ دختر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه وابستگی به تلفن هوشمند کوان و کیم (۲۰۱۳)، پرسشنامه کمرویی چیک و باس (۱۹۹۰) بود. در پژوهش حاضر برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای spssنسخه ۲۶ استفاده شد. نتایج حاصل نشان دهنده این بود که کمرویی، وابستگی به تلفن هوشمند را به طور مستقیم و معنا داری پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، وابستگی به تلفن هوشمند ، نوجوانان