جایگاه آینده پژوهشی اسلامی در آیات قرآن

عصر حاضر، عصر آینده پژوهی است و مدیریت آینده، یکی از راهبردهای اساسی برای اداره جامعه بشری به حساب می آید. سرعت تغییرات در دنیای امروز بیشتر از گذشته است و همه سازمان ها، دولت ها، گروه ها و مردم با پیش بینی آینده، باید خود را برای رودرویی با آن آماده کرده و چشم اندازهای ممکن، متحمل و مرجح را به کمک آینده پژوهی برای خود انتخاب نمایند. امروزه شناخت روندها و توصیف دقیق آینده و ترسیم آنچه در انتظار جوامع است، مقدمه هرگونه طراحی و برنامه ریزی به حساب می آید.آینده پژوهی به معنای خاص (آینده پژوهی مدرن) دانشی است که در این ۵۰ ۶۰ سال اخیر شکل گرفته و توانسته به سرعت، در تمامی عرصه­های زندگی وارد شده و نفوذ و اثر گذاری خاصی در آنها داشته باشد. ساخت دنیای مطلوب در آینده، مبتنی بر یک سری شناخت­هایی است که براساس احتمالات و طرح آینده­های مختلف (ممکن، محتمل و مطلوب) صورت می­گیرد و هدف آن گزینش بهترین و مطلوب ترین آنها است. براین اساس بخشی از آینده مربوط به تصویرها، اقدامات و خواسته­های انسان­ها است که در صورت همراهی با سنت­ها و قوانین الهی و توجه به علایم و نشانه­هایی که از آینده در معارف دینی مطرح شده، می­تواند جامعه را به سوی یک «آینده پژوهی متعالی» سوق دهد و زمینه­های رشد معنوی و پیشرفت ما را فراهم سازد. هدف مهم آینده پژوهی ارتقای سطح زندگی انسان­هاست که این مهم به روشنی در دین اسلام مطرح شده و آنان را برای رسیدن به فرجام نیک در دنیا و آخرت ترغیب کرده است. بررسی و مطالعه آیات الهی، نشان می­دهد که قرآن مومنان و صالحان را به توجه به آینده و تلاش برای ساختن آینده ای روشن پایدار و انسانی دعوت می کند ؛ چنان که به صراحت می فرماید:) یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و لتنظر نفس ما قدمت لغد( (حشر، آیه ۱۸. )ونیز می فرماید: ( ا و لم ینظروا فی ملکوت السماوات و الارض و ما خلق الله من شیء و ان عسی ان یکون قد اقترب اجلهم فبای حدیث بعده یومنون ) ( اعراف،آیه ۱۸۵.) و ده ها آیه دیگر که به طور مستقیم و غیر مستقیم از دینداران و خردمندان می­خواهد از فرصت های حال، به طور کامل بهره گرفته و با هوشیاری و بصیرت و اقتدار برای آینده آماده شوند.