اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر اختلال وسواس فکری-عملی و اختلال استرس پس از ضربه در پرستاران دارای فرسودگی کووید-۱۹: یک مطالعه نیمه تجربی

زمینه و هدف: فرسودگی کووید-۱۹ باعث کاهش سلامت روان­شناختی و جسمانی در بسیاری از پرستاران می­شود. با توجه به نقشی که درمان متمرکز بر شفقت می­تواند در سلامت روانی و شغلی پرستاران ایفاء کند، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر اختلال وسواس فکری-عملی و اختلال استرس پس از ضربه در پرستاران دارای فرسودگی کووید-۱۹ انجام شد. مواد و روش­ ها: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران منطقه ۸ استان تهران در سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۳۰ پرستار دارای فرسودگی کووید-۱۹ به­صورت تصادفی در دو گروه مداخله (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جای­دهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسش­نامه­ های فرسودگی کووید-۱۹، اختلال وسواس فکری-عملی و اختلال استرس پس از ضربه بود. گروه مداخله، ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ­ای درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند، ولی گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. داده­ها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیه­ و تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت به ­طور معنی­ داری باعث کاهش وسواس عملی، وسواس فکری، مزاحمت­ ها، اجتناب، تغییرات منفی در شناخت­ و خلق، برانگیختگی و بی­قراری و بی­حسی عاطفی در پرستاران مبتلا به فرسودگی کووید-۱۹ می­شود (۰۰۱/۰>P). هم­چنین، ۷/۶۸ درصد از کل واریانس ­های گروه مداخله و کنترل ناشی از اثر متغیر مستقل است. نتیجه­ گیری: یافته­ ها حاکی از اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت در پرستاران مبتلا به فرسودگی کووید-۱۹ داشت. از آن­جایی که طی شیوع کووید-۱۹، پرستاران مشکلات زیادی را تجربه کردند، لازم است تدابیری در جهت ارتقاء سلامت روان­شناختی آن­ها اتخاذ گردد. واژه­ های کلیدی: درمان متمرکز بر شفقت، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال استرس پس از ضربه، پرستار، فرسودگی کووید-۱۹

کلیدواژه ها:

Compassion-focused therapy ، Obsessive-compulsive disorder ، Post-traumatic stress disorder ، Nurse ، COVID-۱۹ burnout ، درمان متمرکز بر شفقت ، اختلال وسواس فکری-عملی ، اختلال استرس پس از ضربه ، پرستار ، فرسودگی کووید-۱۹