ارزیابی پتانسیل روانگرایی در لایه های خاکی با کاربرد نتایج آزمون مقاومت نفوذ مخروط (CPT) براساس منطق فازی

یکی از مهمترین مسائل ژئوتکنیکی در دهه های اخیر از نظر کارشناسان و مهندسین وقوع پدیده روانگرایی در خاکهای دانه ای اشباع غیر متراکم می باشد، زیرا می تواند باعث خسارات فراوان و جبران ناپذیر به سازه های مهندسی سطحی و زیر زمینی گردد. مقاومت روانگرایی خاکها را می توان به روشهای مختلف آزمایشگاهی ، مانند برش ساده تناوبی ، برش پیچشی تناوبی و آزمون های صحرایی همچون مقاومت نفوذ استاندارد((SPT، مقاومت نفوذ مخروط((CPT، اندازه گیری سرعت موج برشی (Vs) تعیین نمود. هدف اصلی از تحقیق حاضر ارزیابی پتانسیل روانگرایی بر اساس عدد مقاومت نفوذ مخروط (CPT) با استفاده از منطق فازی در امتداد خط ۲ مترو تبریز می باشد. شایان ذکر است از کاربردهای مهم منطق فازی استفاده آن برای حل بعضی از انواع مهندسی ژئوتکنیک است که در این مطالعه کاربرد فازی در تعیین پتانسیل روانگرایی مورد هدف می باشد. در این پژوهش ابتدا با استفاده از روابط تجربی موجود میزان خاصیت روانگرایی محدوده خط ۲ متروی تبریز را با استفاده از روش CPT بدست آورده شده است . نتایج بدست آمده نشان می دهد شاخص خطر پتانسیل روانگرایی با استفاده از نتایج آزمایش CPT بالا است .. سپس با مدل کردن داده های موجود در منطق فازی نتایج مورد بررسی قرار گرفته است . با توجه به نتایج بدست آمده از طریق نرم افزار میزان خطای موجود بسیار پائین ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، آزمون مقاومت نفوذ مخروط (CPT) ، منطق فازی ، خط ۲ متروی تبریز.