بررسی تاثیر فاکتور های موثر معماری پایدار در شکل گیری مجتمع های مسکونی

حفظ منابع انرژی ، جلوگیری از آلودگی زمین و محیط زیست ، کاهش مصرف انرژی های فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی به یکی از مهم ترین اقدامات در معماری و شهرسازی تبدیل شده است و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول خاصی می کند. و می سازد. خانه فضایی است برای آسایش انسان پس از یک روز کاری سخت ، مکانی برای استراحت زیرا هر فرد حدود دو سوم از روز خود را در این مکان می گذراند. بدون شک بدون در نظر گرفتن ماهیت ، نورپردازی مناسب فضاها و تهویه مطبوع کیفیت مطلوب ارائه نمی شود. هدف نهایی طراحی پایدار یافتن راه حل های کمی ، کیفی ، فیزیکی و روانی موثر و مفید برای ساخت و ساز برای کاربران است . سه اصل طراحی پایدار، حفظ و بقای منابع طراحی مبتنی بر زندگی و طراحی انسان محور، آگاهی وسیعی از پیامدهای زیست محیطی مرتبط با معماری ایجاد می کند. استراتژی هایی که در قلب هر یک از اصول ما قرار دارند ما را به معیارهای بیشتری هدایت می کنند. تغییرات غیرقابل برگشت محیط در اثر دخالت انسان، لزوم توجه به اکولوژی و مسائل زیست محیطی را برای آینده اجتناب ناپذیر می کند. صحبت از پایداری در معماری را می توان به تفکر و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد. امروزه به نظر می رسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری و شهرسازی مدرن سازگاری دارد و می تواند به عنوان عاملی موثر در دستیابی به اهداف پایداری به شمار آید. در طراحی پایدار، هر ساختمانی باید به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز به سوخت های فسیلی به حداقل برسد و اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زیست به حداقل برسد. معماری سبز به دنبال راهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط و معماری است . اصول پایداری مجتمع های مسکونی از منظر اجتماعی شامل عدالت ، زیبایی شناسی ، آسایش ، آسایش ، هویت اجتماعی و سایر موارد مشابه مورد بررسی قرار می گیرد. در این تحقیق از روش توصیفی -کاربردی و از تحلیل های موجود در معماری سبز استفاده شده است . لذا در این تحقیق به تبیین اصول طراحی مجتمع های مسکونی و بررسی تاثیر عوامل موثر بر معماری پایدار پرداخته ایم .

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، فضای مسکونی ، مسکن پایدار