کارایی روش های مختلف مدیریت تلفیقی علف های هرز نخود (Cicer arietinum L.) دیم در کرمانشاه
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-28-4_006
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401
چکیده مقاله:
به منظور بررسی کارایی روش های مختلف مدیریت تلفیقی (زراعی، فیزیکی و شیمیایی) علف های هرز نخود پاییزه آزمایشی به صورت فاکتوریل و بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و ۲۶ تیمار در مزرعه ای واقع در شهرستان کرمانشاه در سال ۱۳۹۴ اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کاربرد دزهای مختلف علف کش پیریدیت در پنج سطح صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد دز توصیه شده علف کش (دو لیتر در هکتار) و مدیریت غیر شیمیایی در پنج سطح شامل کشت مخلوط نخود با گندم، مالچ کلش گندم، کولتیواتور زنی، یک بار وجین دستی، عدم کنترل غیر شیمیایی و همچنین یک تیمار شاهد (بدون علف هرز) بود. بیشترین عملکرد نخود به میزان ۱۱۱۰ کیلوگرم در هکتار و درآمد ناخالص کل به مبلغ حدود ۵۶ میلیون ریال در هکتار، به مدیریت تلفیقی استفاده از مالچ کلش گندم با مصرف دز ۱۰۰% علف کش در هکتار اختصاص داشت، بعدازآن تیمارهای وجین دستی در طول دوره رشد و تیمار یک بار وجین دستی با مصرف دز ۱۰۰% علف کش به دست آمد. بیشترین درآمد خالص (با کسر هزینه کنترل علف هرز) به مبلغ ۴۳ میلیون ریال در هکتار در تیمار استفاده از کولتیواتور همراه با مصرف دز ۱۰۰% علف کش مشاهده گردید که می توان به عنوان یک روش اجرایی آن را به زارع معرفی نمود. تیمارهای کاربرد مالچ کلش گندم با مصرف دز ۱۰۰% علف کش و وجین دستی در طول دوره رشد اثر بازدارندگی بالایی روی تعداد و بیوماس علف هرز داشته، ولی هزینه بالای نیروی کارگری این مدیریت ها در طول دوره رشد باعث گردید که درآمد خالص آن ها نسبت به سایر تیمارها کمتر باشد. بنابر این در مقایسه با سایر تیمارهای مدیریتی فاقد توجیه اقتصادی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ایرج نصرتی
دانشجوی کارشناسی ارشد، شناسایی و مبارزه با علف های هرز، دانشگاه تبریز، ایران
عادل دباغ محمدی نسب
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
روح اله امینی
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمدرضا شکیبا
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :