ارزیابی برنامه ریزی راهبردی با تاکید بر توانمندسازی مناطق حاشیهنشین شهری در کلانشهر مشهد

از انجایی با وجود مناطق حاشیه نشین شهری بصورت کانون مراکز جمعیتی تبدیل شده است که دارای مشکلات فراوانی برخوردار است بسیاری از برنامه ریزان در حوزه شهری جهت تعامل و کاهش معضلات مناطق حاشیه نشین شروع به تدوین استراتژی مناسب جهت توانمندسازی مناطق حاشیه نشین شهر مشهد نموده اند در ارتباط با آن از شاخصهای کالبدی زیست محیطی اجتماعی- فرهنگی اقتصادی برای برقراری فضای بهتر بسترهای شهری در تلاش است لذا در این پژوهش سعی شد در چارچوب برنامه ریزی استراتژیک عوامل قوت ضعف فرصت و تهدیدات مناطق شناسایی شود و با تحلیل آن در قالب تکنیک SWOT مناسبترین استراتژی برای توانمندسازی مناطق با بهره گیری از مدل QSPM توام با برنامه های اقدامی توانمندسازی معرفی گردید روش مطالعه توصیفی و تحلیلی بوده مطالعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه از ۲۵ نفر از متخصصان امور شهری جمع آوری و نرمال بودن داده ها از طریق آزمون کولموگروف- اسمیرنف انجام گرفت تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی تاثیر گذار بر توانمندسازی محالت و تحلیل آنها در تکنیک SWOT نشان داد که شاخص- های اجتماعی- فرهنگی مهمترین عامل در توانمندسازی مناطق هستند میباشد در بین ابعاد مورد بررسی مناطق بعد قوت با مجموع امتیاز وزنی ۳/۵۵ و ضعف با ۳/۳۳ تهدیدات با ۲/۰۳ و فرصت با ۲/۲۲ مهمترین عوامل در توانمندسازی مناطق و استراتژیهای رقابتی و تهاجمی با اختصاص دادن ۱۵/۶ از کل نمره عوامل میانگین امتیاز (۲/۹ مناسبترین استراتژی برای توانمندسازی مناطق است استفاده از توان بالای مشارکتی ساکنان مناطق در اجرای طرحها و پروژه های عمرانی در راستای ساماندهی بافتهای فرسوده و بهسازی مناطق با نمره ۳/۳ اجرای مانورهای بلایای طبیعی با رویکرد آگاه سازی ساکنین محله با نمره ۲/۰ و رعایت اصول فنی و مهندسی در ساخت و ساز واحدهای مسکونی و نظارت دقیق مهندسان ناظر با نمره ۲/۳ مهمترین برنامه های اقدامی توانمندسازی مناطق شناخته شد.