تاثیر محلول پاشی پتاسیم، سالیسیلیک اسید و گاما آمینو بوتریک اسید بر عملکرد، اجزا عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم در ژنوتیپ های گندم نان با شرایط تنش شوری خاک

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی پتاسیم، سالیسیلیک اسید و گاما آمینو بوتریک اسید بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک و جذب عناصر غذایی ژنوتیپ های گندم نان در شرایط تنش شوری خاک، این تحقیق طی دو سال زراعی ۹۷ -۱۳۹۶ و ۹۸ -۱۳۹۷ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب واقع در آذربایجان غربی اجرا گردید. آزمایش بصورت اسپلیت پلات در طرح بلوک های کامل تصادفی در دو محیط با شوری خاک حدود ۸ دسی زیمنس بر متر و محیط بدون شوری در سه تکرار اجرا گردید. در این تحقیق کرت-های اصلی شامل تیمارهای محلول پاشی با مواد تحریک کننده رشد شامل پتاسیم، گابا، اسید سالیسیلیک، شاهد و کرت های فرعی با هفت ژنوتیپ گندم اروم، زارع، میهن، حیدری، MS-۸۹-۱۲، MS-۸۹-۱۳ و MS-۹۱-۱۴ انتخاب و اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده تنش شوری بر صفات عملکرد دانه معنی دار گردید. تیمارهای محلول پاشی بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی دار گردید. همچنین اثرات ساده ژنوتیپ های مختلف بر کلیه صفات مورد اندازه گیری معنی دار گردید. اثرات متقابل سه فاکتور شوری، محلول-پاشی و ژنوتیپ بر تمام صفات اندازه گیری شده اثر معنی داری داشت. بر اساس نتایج بدست آمده، مقایسات میانگین نشان داد که محلول پاشی گابا در شرایط عدم تنش با میانگین ۷/۱۱۳۶۶ کیلوگرم در هکتار در رقم میهن بیشترین عملکرد دانه را تولید نمود، در حالی که محلول پاشی گابا در شرایط تنش شوری با میانگین ۷/۱۸۷۶ کیلوگرم در هکتار در رقم اروم کمترین عملکرد دانه را تولید نمود. نتایج کلی حاکی از کاهش اکثر صفات بر اثر تنش شوری بود . محلول پاشی مواد در اکثر صفات موجب افزایش نسبت به شرایط شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

شوری ، پتاسیم ، گابا ، سالسیلیک اسید ، گندم ، محلول پاشی