بررسی و آزمون عملکرد شبکه های عصبی مصنوعی در پی شبینی دبی روزانه خروجی از حوضه آبریز دارای رژیم برفی (مطالعه موردی: رودخانه جاجرود)

در بسیاری از پروژه های مرتبط با منابع آب، تلاش بر این است میزان آب در دسترس متناسب با تقاضای موجود برای آن به نحوی افزایش یابد. کنترل رودخانه ها و ذخیره سازی آب آنها در پشت سدها روشی استکه از دیرباز توسط ایرانیان انجام می شده است. برنامه ریزی برای بهر هبرداری بهنیه از آب ذخیره شده در پشت سدها مستلزم پیش بینی مقدار آبی است که در اثر بارش های آینده در پشت سد ذخیره خواهد شد و هموارهسعی بر این بوده تا پی شبینی صحی حتری از این مقدار ارائه شود. برف یکی از اشکال بارش است که به دلیل تأخیر در تبدیل به رواناب، مدلسازی چگونگی تبدیل آن به رواناب بسیار متفاوت از سایر اشکال بارش است. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از تواناییهای شبک ههای عصبی مصنوعی، مدلی برای پیش بینی دبی روزانه رودخانه جاجرود تهیه شود که به کمترین میزان اطلاعات ورودی نیازمند باشد. از آنجا که حوضه آبریزرودخانه جاجرود حوض های با رژیم عمدتاً برفی است سعی شده تا میان اطلاعات آب معادل برف ایستگاه های برف سنجی حوضه و دبی خروجی از آن رابط های منطقی ایجاد شود. بهترین نتایج با تابع تانژانت هایپرپولیک و یک لایه پنهان بدست آمد هاند

کلیدواژه ها:

پیش بینی سریهای زمانی ، حوضه آبریز جاجرود ، دبی روزانه ، شبکه عصبی مصنوعی ، مدلسازی ذوب برف