تبیین سازگاری اجتماعی دانش آموزان شهر سنندج بر اساس هوش هیجانی

مطالعه حاضر با هدف تعیین تبیین سازگاری اجتماعی دانش آموزان بر اساس هوش هیجانی انجام پذیرفت . روش مطالعه ، توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مدارس دولتی مقطع متوسطه دوم شهر سنندج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل می دهند که از بین آن ها بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۸۴ بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و هوش هیجانی بار - آن بود. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار آماری Spss۲۲ صورت پذیرفت و از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین هوش هیجانی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج همبستگی حاکی از آن بود که بین تمامی ابعاد هوش هیجانی با سازگاری اجتماعی رابطه وجود دارد و در این بین مولفه تحمل فشار روانی از هوش هیجانی دارای بیشترین ضریب همبستگی بود(۴۱/۰). در ادامه نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هوش هیجانی قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان هستند(.(P<۰/۰۱ براساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد، می توان گفت با بهبود نگرش مذهبی دانش آموزان سازگاری اجتماعی آنها بالا می رود. نگرش مذهبی درونی شده، وقتی که باعث تغییرات و تحول درونی افراد گردد، در ذات خود مستلزم سازگاری اجتماعی افراد می گردد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سازگاری اجتماعی ، هوش هیجانی ، سنندج.